حالا Secure Boot چیه؟
فرض کن سیستم موقع روشن شدن یه بادی‌گارد داره که قبل از اینکه ویندوز یا هر برنامه‌ای بالا بیاد، چک می‌کنه ببینه اون برنامه واقعیه یا قلابی. هر چی مشکوک باشه، جلوش رو می‌گیره. سرعت سیستمتو زیاد نمی‌کنه، ولی نمی‌ذاره ویروس یا چیز مشکوک قبل از بوت وارد سیستم بشه. خلاصه روشنش بذار، خیالت راحت‌تره.
حالا چرا جدیداً بازی‌ها گیر دادن که باید Secure Boot روشن باشه؟
چرا بازی‌های جدید Secure Boot رو فعال میخوان؟
توی بازی‌های مولتی‌پلیر مثل Call of Duty یا Battlefield، تقلب مثل ویروس پخش شده. روش‌های ضدچیت معمولی دیگه جواب نمی‌دن، برای همین شرکتا رفتن سراغ چیزی که از ریشه تقلب رو سخت کنه — یعنی Secure Boot.
این سیستم باعث می‌شه تقلب‌نویس‌ها مجبور شن از مرحله سختی رد شن، چون از لحظه‌ای که سیستم روشن می‌شه، همه چی چک می‌شه.
Secure Boot چطوری جلوی تقلبو می‌گیره؟
۱. تقلب‌هایی که از بوت سیستم شروع می‌شن (Bootkitها):
بعضیا قبل از اینکه ویندوز بالا بیاد فایلای سیستمی رو دستکاری می‌کنن تا ضدچیت نتونه پیداشون کنه.
Secure Boot نمی‌ذاره این کار انجام بشه، چون هر فایل مشکوکی رو موقع بوت بلاک می‌کنه.
۲. تقلب با درایورهای جعلی:
خیلی از چیت‌های گرون مثل ایم‌بات و ESP با درایور فیک میان بالا.
Secure Boot فقط درایورهایی رو قبول می‌کنه که امضای دیجیتال معتبر دارن، پس اون درایورای فیک رد می‌شن.
۳. چیت‌هایی که وانمود می‌کنن برنامه معمولین:
بعضیا خودشونو جای برنامه‌هایی مثل کنترل RGB یا درایور موس جا می‌زنن.
Secure Boot جلو اینم می‌گیره، چون اجازه نمی‌ده برنامه‌های مشکوک از همون اول بوت بشن.
۴. سخت‌تر شدن اسپوف کردن سیستم برای دور زدن بن سخت‌افزاری:
چیترا بعضی وقتا با عوض کردن سریال مادربورد خودشونو از بن در می‌برن.
Secure Boot چون به مادربورد وصله، باعث می‌شه تقلب‌کارا نتونن راحت سیستمشونو جعل کنن.
آیا واقعاً کمک می‌کنه؟
آره، کمک می‌کنه — ولی معجزه نیست. هیچ ضد‌چیتی صد در صد نیست. تقلب همیشه راه جدید پیدا می‌کنه، برای همین بازی‌سازها هم مدام باید سیستمشونو آپدیت کنن.
مزیت‌های Secure Boot
جلو تقلب از همون اولو می‌گیره: بعضی چیتا قبل از باز شدن بازی فعال می‌شن، Secure Boot نمی‌ذاره.
تقلبو گرون‌تر و سخت‌تر می‌کنه: دیگه هر کسی نمی‌تونه راحت چیت درست کنه.
با بقیه ضدچیت‌ها هم‌زمان کار می‌کنه: مثلاً Valorant یا Call of Duty خودشون ضدچیت دارن، ولی Secure Boot یه لایه محافظتی اضافه‌ست.
نتیجه نهایی؟
چیت‌زدن خیلی سخت‌تر می‌شه، و تعداد چیترا کمتر.
محدودیت‌هاش
جلوی تقلبای درون بازی یا تحت سرور رو نمی‌گیره.
اگه یه درایور مخرب امضای واقعی داشته باشه، ممکنه از زیرش در بره.
جلوی چیت‌هایی که از سخت‌افزار یا دستگاه خارجی میان رو نمی‌گیره.
اگه خود بایوس یا فریمور سیستم مشکل داشته باشه، Secure Boot هم بی‌فایده‌ست.
می‌تونی خودت دستی غیرفعالش کنی، پس همیشه صد درصد تضمین نیست.
مشکلات احتمالی بعد از فعال کردنش
اگه بعد از فعال‌سازی صفحه سیاه شد، احتمالاً کارت گرافیکت قدیمیه و UEFI ساپورت نمی‌کنه.
اگه ویندوز بالا نمیاد، احتمالاً درایوت هنوز MBRه، باید با mbr2gpt تبدیلش کنی.
اگه بازی هنوز غر می‌زنه، شاید TPM یا ضدچیت جدید لازم داشته باشه.
و نگران افت فریم نباش، Secure Boot تاثیری رو FPS نداره.
با ضدچیت بازی‌ها تداخل داره؟
نه، باهاشون همکاری می‌کنه، مثلاً Battlefield 6 بدون Secure Boot اصلاً اجرا نمی‌شه.
فقط برای ویندوز ۱۱ لازمه؟
نه، ویندوز ۱۰ هم ساپورت می‌کنه، فقط باید توی بایوس روشنش کنی.
روی فریم تأثیر می‌ذاره؟
تقریباً نه، فقط بعضی ویژگی‌های امنیتی ویندوز ممکنه یه ذره تاثیر بذارن ولی محسوس نیست.
بدون Secure Boot می‌تونم بازی کنم؟
برای بعضی بازی‌ها مثل Battlefield 6 نه، باید روشنش کنی.
در آینده بازی‌های بیشتری Secure Boot میخوان، چون با دردسر خیلی کم، تقلب‌زدنو سخت‌تر می‌کنه.
فقط حواست باشه سیستمت باید UEFI و TPM داشته باشه.
اگه قصد داری بازی‌هایی مثل Call of Duty: Black Ops 7، Battlefield 6 یا Valorant رو بازی کنی، بهتره از الان فعالش کنی.
در واقع Secure Boot مثل قفل در خونس؛ شاید تا حالا بهش فکر نکرده باشی، ولی روزی که یکی بخواد بی‌اجازه بیاد تو، قدرش رو می‌دونی.